brzuch mnie boli i randkę mam dziś ...

założę chyba czarną koszulę, bo ten niebieski jakoś tak za bardzo firmowo wygląda ... nie chcę by czuła się jak na spotkaniu biznesowym ...

widujemy się już tak raz, dwa razy w tygodniu spędzając ze sobą po kilka godzin - to miłe, dla mnie nawet fantastyczne, ale zupełnie nie wiem do czego prowadzi ... znaczy wiem - porządne dziewczyny, z którymi spotkania robią na mnie takie wrażenie zazwyczaj okazują się niezainteresowane ;)

wszystkie inne zainteresowane są ... ładne, brzydkie, mądre, głupie, średnie - wszystkie jednym słowem - nie mam problemu z zagospodarowaniem sobie czasu w towarzystwie kobiet, ale gdy mam spotkać się z nią jakoś tak boli w brzuchu, nerwy jakieś coś sam nie wiem, to skomplikowane, bo już dawno przestałem wierzyć w miłość jako taką ...

ciekawe co powiecie jeśli powiem Wam, że
znam już ją ponad 3 lata. nigdy moje myśli nie przestały krążyć wokół jej osoby. W międzyczasie rzeczywiście, że tak powiem, nie byłem święty, bo lubię, po prostu uwielbiam te Wasze zgrabne pupy i gdy zbliża się lato po prostu nie mogę się skupić ... ostatnio jednak zbastowałem - w tym samym momencie, w którym przestałem pić na imprezach i jeść co popadnie - przestałem też umawiać się z laskami, które nie miały w tym żadnego innego celu jak tylko się pobzykać ... jakoś tryb życia się zmienił, inne rzeczy stały się ważne ...

dziś się z nią spotkam - pewnie jak zwykle (kurde), jak nie ja, coś palnę bez sensu, ale mi się to zdenerwowanie, ta cała otoczka niepewności bardzo podoba - gdyby jeszcze mogło się to skończyć czymś więcej niż koleżeństwem to byłbym mega szczęśliwy. Znam jednak siebie. Znam mój fart do kobiet. Lubią mnie wszystkie - wiem, skromność przemawia przez szowinistę - romantyka, ale tak jest lubią mnie wszystkie, tylko nie te, w znajomość z którymi wiem, że mógłbym się na poważnie zaangażować ... próbowałem czegoś pośredniego, ale nawet mi się bzykać nie chciało wtedy. Byłem z laską która była całkiem mądra, wyglądała nieźle - a mi się nie chciało ... brakowało mi czegoś, może uczuć, może ognia jakiegoś, może czegoś czego nie jestem w stanie zdefiniować - tak było od początku jak tylko zacząłem z nią być i choć starałem się bardzo by jakaś iskra się we mnie pojawiła to związek z nią był niczym związek dwójki ludzi którzy dopiero co obchodzili swoje 76'te urodziny ...

dziś randka ;) - powiem jej że najbardziej cieszyłbym się gdyby mogła skończyć się w niedziele - zaproponuję spontaniczny trip nad morze, na mazury, w góry gdziekolwiek - zawsze widzę ją tak gustownie i dość oficjalnie ubraną, a wiem, że w domu trzyma adidasy i bluzę z kapturem i chętnie gdzieś nad jeziorem na pomoście widziałbym ją w tym stroju przytuloną do mnie - nas siedzących i popijających wino, śmiejących się z jakichś durnych rzeczy ... ale to nawet nie pieśń przyszłości ...

prawdopodobnie (i to pozytywny scenariusz) jak spotkamy się koło 19'stej to pożegnamy się koło 23'ciej i tyle ... będzie miło, ona będzie jak zawsze subtelna i podpowie mi że kiedyś spotkam tą jedyną - hehe, pewnie nie zapytam jej o to, w którą stronę zmierza ta znajomość ...ahhh właśnie...

czy to moja skłonność do sado-maso?
Nie zapytam gdzie zmierza znajomość w obawie, że usłyszę, że już jest tu gdzie ma być jesteśmy dobrymi znajomymi i tyle ...

już wolę oszukiwać się że będzie inaczej, tylko po to by nie doprowadzić do sytuacji, w której ona dojdzie do wniosku, że musimy przestać się widywać, żebym się nie wkręcił za bardzo ;)

cholera dziewczyno :P za późno ... ;)

wiecie co ... najgorsze jest to, że mam ogromną ochotę na kobiece ciało - piszą do mnie koleżanki i wiem, że mógłbym coś sobie do domu przyprowadzić, a nie robię tego ... może powinienem, może trzeba żyć carpe diem i inne pierdoły, może każda chwila zasługuje na swoje miejsce w pamiętniku, może powinienem żyć jak żyłem, czyli bawić się i nie patrzeć dookoła?

heh, a może Wy mi coś poradzicie?