telefony i randki są takie banalne

Umawianie się, planowanie niesamowitych wieczorów - pełnych romantycznych spacerów i miłych słów .. słabe to, marność nad marnościami i wszystko marność ...

życie nie jest takie kolorowe - powiedziała mi dziś ... cóż nie jest odpowiedziałem, bo nie ma być ...

wyszedłem z domu koło 17'stej i wybrałem numer do niej
nie umawialiśmy się wcześniej ... po prostu zadzwoniłem, że będę niedługo w okolicy i czy ma ochotę zejść na chwilę - odpowiedziała, że chętnie - zaskoczony ale zadowolony byłem pod jej domem ...
zeszła na chwilę .... odstawiłem ją tuż przed północą ... nie wiem, jak to się dzieje, jak to możliwe, że znikają nam godziny, zaczęliśmy w miejscu pachnącym naleśnikami, byliśmy nad wisłą, a następnie w centrum ... rozmowy, smak herbaty, uśmiechy i różnice zadań ...

imponuje mi nie da się tego ukryć ... intelektualnie wyprzedza o lata świetlne wszelkie inne kręcące się w okół laski.

Porozmawialiśmy, potem rozmawialiśmy jeszcze przed autem, a potem jeszcze kolejne 40 min w samochodzie pod jej domem ...

ja wiem, że jej ciężko jest dwa miesiące po zakończeniu baaardzo długiego związku - ponad 8 lat trwał ... nie ma co się spieszyć, dziwić - nie ma co ...

chcę tylko by czuła, że jestem gdzieś obok cały czas i że może na mnie liczyć ... a nóż widelec - fuck znowu nie jestem bezinteresowny??? Że niby jestem przy niej by kiedyś z nią być? Może coś w tym jest - tylko generalnie to moim celem jest to by była szczęśliwa ... a wiem, że to szczęście mogłaby mieć przy mnie ;)

jak to jest? powinniśmy wiązać się ze starszymi od nas osobami? czy jest to pewna reguła, że posiadają większe życiowe doświadczenie i dzięki temu łatwiej nam się z nimi funkcjonuje? O ile starszy powinien być idealny facet? Czy od takie reguły są odstępstwa? ....

czy ktoś mi jest w stanie to powiedzieć ?